Mediation in de praktijk; volgend jaar doen we het anders!

Was je toevallig op vakantie met je familie dit jaar? Met je broer of zus of ouders? En hoe leuk was dat echt? Heb je je echt begrepen gevoeld in wat voor jou belangrijk is? Hoe vaak heb je gedacht: “ach laat maar”? Het blijft altijd een dilemma: wat spreek je uit, en wat laat je (vaak ongemerkt) lopen en bedek je met de mantel der liefde? Totdat de emmer overloopt!

Bij ons aan tafel zitten een broer en een zus, en de vrouw van de broer, schoonzus. De zus is alleenstaand en heeft een jong kind. De broer en zijn vrouw hebben drie jonge kinderen. Ze trokken veel met elkaar op, vakantie, weekendje weg, kind van alleenstaande zus logeerde regelmatig een weekend bij zijn neefje en nichtjes. Hoe fijn voor iedereen! Steun, gezelligheid, familieband….

En sinds een jaar is dat contact gestopt. Het initiatief om dingen te ondernemen ging vaak uit van zus en steeds vaker kreeg ze nul op rekest: “ nee, we kunnen dit weekend niet”….”nee, we hebben al andere plannen”. Ze begrijpt deze omslag niet: tot voor kort deden ze zoveel samen! Ze voelt zich buitengesloten. En alleen staan. Via een gemeenschappelijke vriendin komen ze met zijn 3-en bij ons aan tafel terecht.

Als altijd is het begin van het gesprek heel ongemakkelijk: ze hebben elkaar lang niet gezien. Waar te beginnen? De spanning blijkt niet van “even”, of van het ongemak van de laatste vakantie. Met name voor vrouw/schoonzus was het contact met haar schoonzus en kind te veel: ze had behoefte aan tijd met haar eigen gezin. En bovendien liepen de denkwijzen van zus en schoonzus over de opvoeding van de kinderen nogal uiteen. Ze voelde geen ruimte om dat uit te spreken.

Broer voelt zich verscheurd tussen twee vrouwen, zijn vrouw en zijn zus, de twee schoonzussen. Ach, het is allemaal zo voorstelbaar! En hoe jammer dat het zo gelopen is. Vitale relaties verdragen verschil: Verschil in behoefte om samen te zijn en samen dingen te doen. Verschil in hoe je aankijkt tegen opvoeding. Duidelijkheid daarover is soms pijnlijk, maar wel eerlijk. En het voorkomt doorsudderen en vraagtekens.

Gelukkig blijkt het vooralsnog geen definitieve breuk. Maar het contact wordt gerantsoeneerd, te beginnen met een middagje speeltuin. Schoonzus blijft thuis voor dit eerste afspraakje. Auw!

Recente berichten